In april 2005 heb ik mijn ideeen over spiritueel management, bij me opgekomen in de jaren negentig van de 20e eeuw in een derde en tot nu toe laatste versie vastgelegd. In het geschrift "Spiritueel management: utopie of noodzaak?".
Ik wil ze opnieuw de revue laten passeren. Ze zijn in wezen niet veranderd. Ondanks alles wat de laatste decennia allemaal op ons af is gekomen in economie en maatschappij, zoals: New Age, nieuwe economie, popularisering van spiritualiteit, verregaande individualisering, fragmentatie van de samenleving, en ondanks alle geroep om participatie en integratie, de langdurige complexe en diep ingrijpende financiele en economische crisis, en de schokkende openbaringen over het menselijke ecologisch tekort.
Die ideeen vragen om aanscherping, aanvulling, andere accenten, en om meer afstand van de grotere organisaties waarop ze oorspronkelijk zijn gericht, en om meer aandacht voor bij voorbeeld het netwerk dat nog steeds aan een stevige opmars bezig is in economie en maatschappij, en in de diverse andere domeinen.
![]() |
Siitzender Aufschauender Sterngucker (1936)-
Hermann Blumenthal-
Georg Kolber Museum Berlin
|
Permanent onderzoek en leren permanent te onderzoeken zijn geboden. Op de plek waarop we ons bewegen, in onze communicaties, en van dag tot dag en van moment tot moment.Dat permanent onderzoek draait nog steeds om twee vragen: wat is spiritueel manegement c.q. waar gaat het om, en hoe zou het gestalte moeten of kunnen krijgen?
Laat ik toch vast mijn definitie geven, van toen en voor nu.
Spiritueel management is de collectieve en individuele sturing die binnen organisatie en netwerk een kader schept waardoor spiritualiteit tot gelding kan komen, tot materieelen vooral immaterieel profijt van organisatie en netwerk en hun leden en deelnemers zelf, van al hun externe stakeholders, en van de samenleving als geheel.
Herzien op: donderdag 28 juli 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten